1-
تعيين نماز، يعنى نمازگزار نمازى را كه مىخواند اگر خود بخود معيّن نباشد، بايد
آن را مشخص نمايد كه اداء است يا قضاء، ظهر است يا غير آن، واجب است يا مستحب،
نماز خود او است يا نماز شخص ديگر.
2-
قصد قربت، يعنى نمازگزار بايد به گونهاى كه در نيّت نماز بيان خواهد شد قصد قربت
داشته باشد.
چهارم-
شرط جهتى:
709-
شرط جهتى نماز آن است كه نمازگزار نمازهاى خود را رو به قبله بخواند.[1]
710-
خانه كعبه قبله تمام مسلمين است، و يكى از مشخّصات دين اسلام و رمز و نشانه وحدت
همه مسلمين مىباشد.
711-
حِجر اسماعيل (عليه السلام) كه متصل به خانه كعبه است داخل در قبله نمىباشد،
هرچند در محدوه طواف داخل مىباشد، بنابر اين اگر نمازگزار در مسجد الحرام طورى
بايستد كه فقط روبروى حجر باشد و كعبه در مقابل او نباشد- مثلًا خانه كعبه و مقام
ابراهيم (عليه السلام) را سمت چپ خود قراردهد- نمازش باطل است.
712-
قبله منحصر به بناء خانه كعبه نيست، بلكه بناء كعبه شريفه به امتداد عمودى به طرف
پايين و بالا از تخوم الأرض إلى عنان السماء قبله مىباشد، بنابر اين كسانى كه از
جوّ زمين خارج مىشوند و نيز كسانى كه در عمق درياها در زير دريايى به سر مىبرند،
چون نمىتوانند روبروى بيت- كعبه معظّمه- نماز بخوانند، بايد براى نماز خواندن به
طرف خطّ ممتدّ مذكور بايستند.
713-
كسى كه نزديك كعبه است بايد نماز را روبروى آن بناء شريفه بخواند؛ ولى
[1] - قبله به معناى جهت است، و
چون به امر خداوند بايد به طرف كعبه معظّمه نماز خواند اين مكان مقدّس قبله ناميده
شده است، و روكردن به طرف آن را استقبال مىگويند.