فرق بين نمازهاى واجب و نمازهاى مستحب‌

700- بين نمازهاى واجب و نمازهاى مستحب فرقهاى متعددى وجود دارد،[1] كه تعداى از آنها در ضمن هجده عدد بيان مى‌گردند:

اول: در حال انجام فرائض- نمازهاى واجب- استقرار واجب است؛ ولى در حال انجام نوافل- نمازهاى مستحب- استقرار واجب نيست، بلكه خواندن نوافل در حال راه رفتن و سوارى هم جائز مى‌باشد، و در اين دو صورت رو به قبله بودن هم لازم نيست.

دوم: كسى كه نماز فريضه مى‌خواند، واجب است ركوع و سجود را به طورى كه معمول است انجام دهد؛ امّا كسى كه در حال راه رفتن و يا سوارى نماز نافله مى‌خواند، جائز است براى ركوع و سجود به ايماء و اشاره اكتفاء كند، البته بايد ايماء سجود را بيش از ايماء ركوع قرار دهد؛ و چنانچه نافله را در حال استقرار بجا آورد، ايماء صحيح‌

[1] - شيخ ما مرحوم آيت اللَّه العظمى آقاى سيد شهاب الدين مرعشى نجفى( قدّس سرّه) در تعلقه خود برعروة الوثقى فرموده‌اند: بعضى از مشايخ ما نزديك به صد فرق بين نمازهاى واجب و نمازهاى مستحب برشمرده‌اند، و مرحوم حاج آقا منير الدين بروجردى سبط فاضل قمى و شيخ مشايخ ما در روايت نيز كتابى فى الفروق بين الفرائض و النوافل تأليف فرموده‌اند، و آن كتاب بهترين چيزى است كه من در اين باب ديده‌ام، هرچند بعض ما أفاده محل تأمل.