نماز جماعت‌

440- نمازهاى واجب به دو صورت خوانده مى‌شوند:

اول: فرادى، يعنى شخص نماز خود را به تنهايى بخواند.

دوم: جماعت، يعنى نمازگزار نمازش را به نماز شخص ديگر ارتباط شرعى دهد، به اين كيفيت كه پشت سر نمازگزار واجد شرائطى- كه احكام و شرائط آن ذكر مى‌شوند- قرار گيرد، و نيّت كند كه مثلًا نماز صبح را به اين پيشنماز اقتداء مى‌كنم قربةً إلى اللَّه، يا چيز ديگرى كه اين معنا را دارد نيّت قرار دهد، و بعد در تكبيرة الإحرام و ركوع و سجود و قيام و سائر حركات از آن پيشنماز متابعت نمايد، و از او سبقت نگيرد؛ و اما نماز پيشنماز در جماعت مانند نماز منفرد است در اصل كيفيت، فقط پيشنماز نيّت جماعت مى‌كند، كه به اين اعتبار امام جماعت محسوب است.

در اصطلاح پيشنماز را امام و پشت سرى او را مأموم گويند، و علاقه‌اى را كه مأموم با نيّت بين خود و امام ايجاد مى‌كند اقتداء مى‌نامند.

441- نماز جماعت با شركت دو نفر كه يكى امام و ديگرى مأموم باشد منعقد مى‌شود، اعم از اينكه مأموم مرد باشد يا زن يا بچه مميّز.

فضيلت نماز جماعت:

442- نماز جماعت از اهمّ شعائر اسلامى مى‌باشد، و مستحب مؤكّد است كه انسان‌