شرائط و احكام نماز آيات:

315- اگر از چيزهايى كه نماز آيات براى آنها واجب است بيش از يكى اتّفاق بيفتد، انسان بايد براى هر يك از آنها يك نماز آيات بخواند، مثلًا اگر خورشيد بگيرد و زلزله هم رخ دهد، بايد دو نماز آيات بخواند.

316- كسى كه چند نماز آيات بر او واجب شده است، اگر همه آنها براى يك چيز باشند- مثلًا سه مرتبه خورشيد گرفته و نماز آنها را نخوانده است- موقعى كه قضاء آنها را مى‌خواند لازم نيست معيّن كند براى كداميك از آنها مى‌باشد، و همچنين است اگر چند نماز براى چند چيز- مثلًا براى رعد و برق و بادهاى سياه و سرخ و زلزله و گرفتن ماه و خورشيد- بر او واجب شده باشد، كه بنابر اقوى به هنگام قضاء آنها لازم نيست معيّن كند مربوط به كداميك از آنها است.

317- چيزهايى كه نماز آيات براى آنها واجب است، در هر شهرى اتّفاق بيفتند فقط مردم همان شهر بايد نماز آيات بخوانند، و بر مردم جاهاى ديگر واجب نيست؛ ولى اگر مكان آنها به قدرى نزديك باشد كه با آن شهر يكى حساب شود، نماز آيات بر آنها هم واجب است.

318- از وقتى كه خورشيد يا ماه شروع به گرفتن مى‌كند، مكلف بايد نماز آيات را بخواند؛ و بنابر احتياط مستحب نبايد خواندن نماز آيات را به قدرى تأخير بيندازد كه خورشيد يا ماه شروع به باز شدن كند.

319- اگر مكلف خواندن نماز آيات مربوط به گرفتن خورشيد يا ماه را به قدرى تأخير بيندازد كه خورشيد يا ماه شروع به باز شدن كند، بايد نيّت اداء نمايد؛ ولى اگر بعد از باز شدن تمام قرص خورشيد يا ماه نماز آيات را بخواند، بايد نيّت قضاء نمايد.

و اما اگر حوادث ديگرى- غير از گرفتن خورشيد يا ماه- مانند زلزله و رعد و برق و ... اتفاق بيفتد، مكلف بايد فوراً نماز آيات را بخواند؛ و اگر از روى بى‌اعتنائى نخواند معصيت كرده است، و تا آخر عمر بر او واجب مى‌باشد، و هر وقت بخواند اداء است.

320- اگر مدّت گرفتن خورشيد يا ماه به اندازه خواندن يك ركعت نماز يا كمتر باشد، نمازى كه مى‌خواند اداء است، و همچنين اگر مدّت گرفتن آنها بيش از خواندن يك ركعت باشد، ولى مكلف نماز را نخواند تا به اندازه خواندن يك ركعت به آخر