اول:
احتياطى كه مستلزم تكرار باشد، مانند اينكه شخصى مىداند قضاء يك نماز ظهر بر او
واجب است، ولى نمىداند آن نماز قصر- شكسته- است كه دو ركعت باشد يا تمام است كه
چهار ركعت باشد، كه در اين فرض احتياط آن است كه نماز ظهر را هم قصر و هم تمام
بخواند.
دوم:
احتياطى كه مستلزم تكرار نباشد، مانند اينكه نمازگزار نمىداند در ركعت سوم و
چهارم نماز تسبيحات اربعه يك بار واجب است يا سه بار، كه در اين فرض احتياط آن است
كه سه بار بگويد.
62-
هر دو قسم احتياط جائز مىباشند، و لو اينكه مكلّف توان داشته باشد وظيفه خود را
با اجتهاد يا تقليد معين نمايد.
63-
احتياط نياز به اطلاع و انتباه واسع دارد، و هر مكلفى را از تقليد بىنياز
نمىكند، لذا شخص محتاط بايد نسبت به تمام چيزهايى كه وجوب يا حرمت آنها