نماز برگرداند، مثلًا موقعى كه نماز عصر را احتياطاً مى‌خواند اگر يادش بيايد نماز ظهر را نخوانده است، نمى‌تواند نيّت را به نماز ظهر برگرداند.

60- برگرداندن نيّت نماز از قضاء به اداء و از مستحب به واجب جائز نيست.

61- اگر تا مغرب به قدر خواندن چهار ركعت وقت باشد، و مسافر نماز ظهر را به قصد قصر شروع نمايد، و در بين نماز قصد اقامت كند، نمازش باطل مى‌شود، و بايد نماز ظهر را رها كند، و نماز عصر را بخواند؛ و اگر پيش از شروع به نماز قصد اقامت نمايد، و به نيّت عصر شروع به نماز كند، و در بين نماز- قبل از اتمام دو ركعت- از قصد خود برگردد، بايد به نماز ظهر عدول نمايد، و نماز را شكسته بخواند.

62- اگر نمازگزار به حساب اينكه نماز ظهر را تمام كرده است بلافاصله مشغول خواندن نماز عصر شود، و در بين نماز عصر متذكر شود كه يك ركعت از نماز ظهر را نخوانده است، بايد نماز عصر را قطع كند، و نماز ظهر را تمام نمايد، و همچنين است اگر در بين نماز عشاء متذكر شود كه يك ركعت از نماز مغرب را نخوانده است.

نمازهاى مستحبى يوميّه (نوافل شبانه‌روزى):

نافله‌هاى شبانه‌روزى در غير روز جمعه سى و چهار ركعت مى‌باشند، كه هشت ركعت از آنها نافله ظهر و هشت ركعت نافله عصر، و چهار ركعت نافله مغرب و دو ركعت نافله عشاء، و يازده ركعت نافله شب و دو ركعت نافله صبح مى‌باشند؛ و چون دو ركعت نافله عشاء را بنابر احتياط مستحب بايد نشسته خواند، يك ركعت حساب مى‌شود؛[1] ولى در روز جمعه بر شانزده ركعت نافله ظهر و عصر چهار ركعت اضافه مى‌شود، و با كيفيتى كه در فقره (79) بيان مى‌گردد خوانده مى‌شود.

63- از يازده ركعت نافله شب بايد هشت ركعت آن به نيّت نافله شب و دو ركعت‌

[1] - نافله عشاء كه نامش وُتَيره است در حال نشسته به اين طريق خوانده مى‌شود كه نمازگزار بعد از نيّت، تكبيرة الإحرام بگويد، و قرائت را بخواند، سپس براى ركوع خم شود، و بعد از گفتن ذكر ركوع سر را بلند كرده و به سجده رود، و پس از انجام دادن دو سجده بنشيند، و ركعت دوم را مانند ركعت اول بجا آورد، و بعد از آن تشهد بخواند، و نماز را سلام بدهد.