گونه‌اى تغيير بدهد كه معلوم باشد عزادار است.

مكروهات مربوط به تشييع:

1176- مكروهات راجع به تشييع ده چيز مى‌باشند:

1- راه رفتن جلو جنازه، مخصوصاً در جنازه غير مؤمن، 2- خنديدن و به لهو و لعب مشغول شدن، 3- كنار گذاشتن رداء براى غير صاحبان عزاء، 4- سخن گفتن به غير ذكر خدا و دعاء و استغفار، حتى سلام كردن بر مشيِّع، 5- مشايعت كردن زنان، اگرچه ميّت زن باشد، 6- تند رفتن، به گونه‌اى كه مُنافى مدارا با ميّت باشد؛ بلكه سزاوار است به طور ميانه و معمولى راه بروند، 7- زدن دست بر ران يا بر دست ديگر، 8- آتش برداشتن با جنازه؛ مگر در شب، كه همراه برداشتن چراغ اشكال ندارد، 9- برخاستن در وقت عبور جنازه، اگر شخص در محل عبور جنازه نشسته باشد؛ ولى اگر ميّت كافر باشد، بهتر است بايستد تا جنازه كافر از بالاى سر او عبور نكند، 10- اينكه صاحب مصيبت يا غير او بگويند ميّت را با مدارا ببريد، يا بر او رحم نماييد، يا براى او طلب مغفرت نماييد، يا او را نگه داريد.

نماز ميّت:

1177- نماز ميّت بايد بعد از غسل و حنوط و كفن كردن او خوانده شود، پس اگر پيش از اينها يا در بين انجام دادن اينها نماز را بخوانند- اگرچه از روى فراموشى يا ندانستن مسأله باشد- كافى نيست.

صورت نماز ميّت:

1178- نماز بر ميّت مذهب إثنى‌ عشرى داراى پنج تكبير- به تعداد نمازهاى يوميّه- مى‌باشد، و ما بين آنها چهار دعاء خوانده مى‌شود، به اين ترتيب كه نمازگزار بعد از تكبير اول شهادتين را بگويد، و بعد از تكبير دوم بر پيغمبر (صلّى اللَّه عليه و آله) صلوات بفرستد، و بعد از تكبير سوم براى مؤمنين و مؤمنات و بعد از تكبير چهارم براى ميّت دعاء كند، و باگفتن تكبير پنجم نماز را ختم نمايد.