كردن آن ممكن باشد، بايد آن را عوض كنند؛ و الّا بايد با همان كفن ميّت را دفن نمايند.

1162- چنانچه كسى كه براى حج يا عمره احرام بسته است بميرد، بايد مثل ديگران كفن شود، و پوشاندن سر و صورتش اشكال ندارد.

قطعات مستحبى كفن:

1163- قطعات مستحبى كفن هشت تكه مى‌باشند:

اول: بستن عمّامه براى مردان، و مقدار آن به حسب طول و عرض در حدى است كه عرفاً عمّامه صدق كند؛ و بهتر است به اندازه‌اى باشد كه آن را دور سر ميّت بپيچند و دو طرفش را از زير چانه بر سينه او بيندازند، يعنى طرف راست را به طرف چپ سينه و طرف چپ را به طرف راست سينه بيندازند.

دوم: پوشاندن مقنعه براى زنان، و اين نيز اگر در حدى باشد كه عرفاً مقنعه صدق كند كافى است.

سوم: بستن پستان بند براى زنان، و آن پارچه‌اى است كه روى پستانهاى ميّت زن گذاشته مى‌شود، و دو طرف آن از پشت بسته مى‌شود.

چهارم: بستن كمربند، و آن پارچه‌اى است كه از روى كفن به كمر ميّت- چه مرد باشد و چه زن- بسته مى‌شود.

پنجم: بستن ران‌پيچ، و بهتر است كه طول آن به اندازه سه ذراع و نيم و عرض آن به اندازه يك وجب و نيم باشد، كه بايد از تهيگاه ميّت آن را ببندند، و رانهاى او را تا زانو با آن محكم بپيچند، سپس سر آن پارچه را بين دو پاى ميّت در جانب راست فرو برند.

ششم: روى سرتاسرى واجب ميّت را در پارچه ديگرى به همان طول و عرض بپيچند؛ و بهتراست آن پارچه از بُرد يمانى باشد؛ و از اين بهتر بُرد صغائيه است؛ و مستحب است- مخصوصاً براى زن- پارچه سومى به همان كيفيت اضافه نمايند.

هفتم: گذاشتن مقدارى پنبه يا چيزى مثل آن در بين پاهاى ميّت، به گونه‌اى كه عورت او را بپوشاند، و پاشيدن كمى كافور بر روى آن.