اگر زمان اجاره وسعت داشته باشد، بايد تا زمان امكان وضوء صبر كند؛ بلكه با ضيق وقت آن هم كفايت نماز استيجارى با تيمم محل اشكال است؛ پس در هر صورت مراعات احتياط را ترك نكنند.

1033- اگر كسى آبى داشته باشد كه كفايت نكند مگر براى رفع خَبَث از بدن يا لباس يا براى رفع حَدَث، بايد رفع خبث را مقدم دارد، و بدل از وضوء يا غسل تيمم نمايد؛ لكن اين در صورتى است كه ممكن نباشد آب را صَرف وضوء يا غسل كند و غساله آن را براى رفع خبث در ظرف پاكى جمع نمايد؛ و چنانچه جمع آورى غساله ممكن باشد، متعين است كه براى رفع خبث آن را جمع آورى نمايد، و همچنين است حكم، در مسأله اجتماع جنب و ميت و محدث به حدث اصغر، در صورتى كه فقط به اندازه رفع نياز يكى از آنها آب باشد، كه در اين صورت بايد ابتداء محدث به حدث اصغر وضوء بگيرد و آب را در ظرف پاكى جمع نمايند، و پس از غسل كردن جنب با آن آب، ميت را با آن شستشو دهند، و همچنين است حكم دوران در نظائر اينها.

1034- اگر كسى پيش از وقت نماز بداند كه چنانچه قبل از وقت تيمم نكند بعداً دسترسى به خاك يا چيز ديگرى كه تيمم بر آن صحيح است پيدا نمى‌كند، أحوط آن است كه همان وقت به قصد غايات ديگر- غير از نماز- تيمم كند، و تا دخول وقت و پايان نماز آن را باطل ننمايد.

1035- كسى كه وظيفه‌اش تيمم است، اگر مسّ كتابت قرآن به سببى براى او واجب شود، تيمم نيز براى آن مسّ بر او واجب است؛ و اگر مسّ كتابت قرآن براى او مستحب باشد، تيمم براى آن مسّ نيز بر او مستحب است؛ ولى اگر مسّ كتابت قرآن براى او مباح باشد، تيمم براى آن مسّ مشروع نمى‌باشد؛ بلى، مى‌تواند به قصد غايت ديگرى تيمم كند و بعد از آن جائز است قرآن را مسّ نمايد.

خلل و شك در تيمم:

1036- اگر كسى در بين تيمم شك كند كه قسمتى از آن را فراموش كرده است يا