791- خونى كه مضطربه و مبتدئه و ناسيه مى‌بينند، اگر در صفات مختلف باشد، بايد آن خونى را كه در صفات حيض است حيض قرار دهند، به شرط اينكه كمتر از سه روز و بيشتر از ده روز نباشد، و با خون ديگرى كه داراى صفات حيض است معارض نباشد، و حيض قرار دادن هر دو خون هم ممكن نباشد؛ و اگر چنين معارضى داشته باشد و حيض قرار دادن هر دو خون هم ممكن نباشد، بايد در هر دو خون احتياط كند، مثلًا اگر پنج روز خون سياه و بعد پنج روز خون زرد و بعد از آن پنج روز ديگر خون سياه ببيند، واجب است در هر دو خون سياه احتياط نمايد.

792- مبتدئه و مضطربه و ناسيه و زنى كه عادت عدديه دارد، اگر خونى ببينند كه نشانه‌هاى حيض داشته باشد، بايد عبادت را ترك كنند؛ و چنانچه بعد بفهمند حيض نبوده است، بايد عبادتهايى را كه بجا نياورده‌اند قضاء نمايند؛ و اگر نشانه‌هاى حيض را نداشته باشد، بايد كارهاى استحاضه را بجا آورند؛ و بنابر احتياط مستحب كارهايى را كه بر حائض حرام است ترك نمايند؛ ولى زنى كه عادت عدديه دارد اگر به تعداد روزهاى عادتش خون ببيند حيض است.

793- ممكن است زن حامله خون حيض ببيند، و در اين صورت اگر بداند خونى كه ديده حيض است، بايد عمل حائض را انجام دهد؛ و اگر نداند حيض است يا استحاضه، چنانچه داراى صفات حيض بوده و در روزهاى عادت يا يكى دو روز قبل يا بعد از آن باشد خون حيض است؛ و اگر تنها صفت حيض داشته باشد، در صورتى كه اطمينان به حيض بودن آن پيدا كند باز حيض است؛ و الّا استحاضه مى‌باشد.

خلاصه: خون مشتبه واقع در ده روز- يعنى خونى كه زن در ظرف ده روز ببيند و بداند يا حيض است يا استحاضه- چنانچه يكى از دو قاعده صفات و عادت بر آن منطبق شود- و لو يك يا دو روز قبل يا بعد از عادت باشد- حيض است؛ والّا استحاضه مى‌باشد.

دوم- خون مشتبه متجاوز از ده روز:

794- صاحب عادت وقتيه و عدديه اگر بيش از ده روز خون ببيند، خونى كه در