توصّليات در هر دو حالت صحيح و كافى مىباشند، پس
مقصود از توصّليات مجرد رسيدن به فوائد آنها است، و نيّت مخصوصى در اداء آنها شرط
نشده است.
381-
عبادات در شريعت عبارتند از:
1-
طهارت حدثيّه (وضوء و غسل و تيمّم).
2- نماز
(اذان و اقامه و نفس نماز).
3-
روزه.
4-
اعتكاف.
5-
كفّارات.
6-
زكات.
7-
خمس.
8-
حجّ و عمره و طواف.
9-
جهاد.
10-
عِتق.
غير
از مواردى كه ذكر شد بقيه واجبات و مستحبات- مانند پاك بودن بدن و لباس از نجاسات،
انفاق كردن به زوجه و أقارب، صله رحم، تعليم احكام، تكفين و تدفين اموات، وفاء به
دين، اداء امانت، نيكى به پدر و مادر، جواب سلام، دفع ظلم از مظلوم، نجات انسانى
كه در مهلكه حريق يا غرق و امثال اينها واقع شده است، زيارت مشاهد انبياء و ائمّه
(عليهم السلام)، قرائت قرآن، امر به معروف و نهى از منكر و سائر ابواب فقه تا آخر
ديات- همه از توصّليات مىباشند.
احكام
مشتركه عبادات:
احكامى
كه در عبادت به طور مشترك جريان دارند عبارتند از:
اول-
اسلام و ايمان:
382-
همانطور كه در فقرات (15 و 16) از بخش اجتهاد و تقليد بيان شد دين اسلام و داشتن
ايمان و اعتقاد به معتقدات مذهب اهل بيت عصمت و طهارت (عليهم