آن حضرت است، ممكن است كسى توهم كند كه تواضع آن حضرت در مكه مكرمه به خاطر تحصيل جاه و موقعيت بوده، ولى در مدينه آن حضرت به اوج ترقى و بلندى رسيد و همه چيز در فرمان او بود لكن تواضع آن حضرت اگر بيشتر نشده باشد كمتر هم نشد و در مقابل همه متواضع بود و از امكانات مادى لذت نبرد و خوراك و پوشاك ايشان ناچيز بود و اين موضوع باعث افتخار همه مسلمانان جهان است.

خودپسندى و خودخواهى بسيار زشت و نفرت برانگيز و از نظر اخلاقى و اجتماعى و روحانى مذموم و محكوم است. علامت علم اين است كه شخص خود را نزد خدا مقصر بداند بهترين سرمشق براى عالم اين آيه است: «وَ لَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ»، مى‌بينيد كه تواضع از علم و وحى در جمع شدن مردم مؤثرتر است. البته موارد ديگرى هم است كه از مطالب مذكور درين فصل حال آن‌ها نيز ظاهر مى‌شود.

10- لزوم عدالت اهل علم:

مواظبت بر وظايف شرعيه و به جا آوردن واجبات و ترك محرمات و مراقبت بر مستحبات و اخلاقيات از بزرگترين مسئوليت‌هاى علماء است، عالم فاسق از رحمت خدا دورتر