اعضاى بدن كه آلات كار و اسباب عمل روح مى‌باشد، هر كدام آن‌ها از نظر فقه اسلام از خود وظيفه يا وظايفى دارد كه بر هر مسلمان لازم است آن‌ها را بداند و به آن عمل نمايد، و رساله حاضر اين وظايف را با كمال اختصار و سادگى بيان مى‌دارد.

ايمان اعضاى بدن‌

شيخ محمد يعقوب كلينى (رض) در جزء دوم اصول كافى بابى را به نام اين كه ايمان به همه جوارح بدن پراكنده است عنوان نموده كه ما حديث اول آن را در اين‌جا نقل مى‌كنيم‌[1].

ابو عمرو زبيرى از امام صادق (ع) سؤال مى‌كند كه كدام عمل نزد خداوند برتر است، امام مى‌فرمايد آن عملى كه خداوند هيچ چيز را بدون آن قبول نمى‌فرمايد، راوى عرض كرد آن عمل چيست؟ فرمود ايمان به خداى يگانه بالاترين درجه و شريف‌ترين مقام و بلند ترين فايده را دارد. عرض كردن به من نمى‌گويى كه ايمان آيا قول و عمل است يا قول تنها؟ فرمود: ايمان همه آن عمل است و قول پاره‌اى از همين عمل است.

عرض كرد آن را بيان نماييد تا بفهمم. امام فرمود: (براى) ايمان حالات و درجات و طبقات و منازلى است بعضى از آن‌ها كامل و نهايى است و بعضى بسيار ناقص و بعضى بهتر و با رجحان را وى سؤال‌

[1] . سند اين حديث هر چند معتبر نيست ولى متن آن در مجموع مطابق موازين است، لكن بعضى از آيات قرآنى در آن به اشتباه ذكر شده است.