را كه در روز فرا مى‌گيريد، مطالعه مى‌كنيد؟ اگر مطالعه نكنيد واى برحال شما! چرا وقت خود را تلف مى‌كنبد؟ چرا با صحبت‌هاى بيهوده با مادر، پدر، برادر و خواهر خود ساعت‌ها از وقت گران‌بهاى خود را ضايع مى‌كنيد؟ اين را كه مى‌گويم، تنها مربوط به دخترها نيست؛ پسرها نيز چنين است.

ظلم و تعدّى به خود

كدام يك شما چه از دختران و چه از پسران، در روز پنج ساعت و شش ساعت سر خود را پايين انداخته و مشغول مطالعه شده‌ايد؟ گمان نكنم كسى پيدا شود كه جواب مثبت بدهد. اگر چنين نباشيم! ما و شما ناكام هستيم. خود ما در حق خود ظلم كرده‌ايم. اگر ما به جايى نرسيده‌ايم و از جاه ماندگان تاريخ شده‌ايم. خود ما مقصر هستيم؛ خدا كه ما را از تحصيل علم باز نداشته و اين خود ماييم كه از تنبلى درس نمى‌خوانيم و مطالعه نمى‌كنيم. در قرآن مى‌فرمايد: ما به آنان ظلم نكرديم؛ ولى خود آنان بر خود ظلم مى‌كنند. خداوند جل جلاله به كسى ظلم نمى‌كند. خداوند جل جلاله جوانى را براى اين به انسان نداده كه برود فسق و فجور انجام دهد؛ قدرت مالى و بدنى ما از خدا است كه به انسان مى‌دهد؛ ولى قدرت براى اين داده نشده كه به كسى ظلم كند. جوانى، قدرت، پول، ثروت، سلامتى و توانايى براى اين است كه انسان بسوى كمال انسانى حركت كند، تكامل‌