اين موضوع خيلى مهم است، چندين منبر مى‌خواهد كه با مردم صحبت كنيم و مكرراً به آنان بگوييم اى مردم! انسانيت ما در فرقان ماست؛ بدون فرقان موجود ناقصى هستيم. انسان تا چه اندازه مى‌تواند فرقان داشته باشد؟ به همان اندازه‌ى كه به انسانيت خود نزديك شده باشد. انسان تا چه اندازه مى‌تواند بين حق و باطل فرق بگذارد؟ به همان اندازه به كمال خود نزديك شده باشد. انسان تا چه اندازه مى‌تواند حق و باطل را تشخيص دهد، به همان اندازه كه به انسانيت خود باز گردد.

پشيمانى بعد از وقت‌

هرمرتبه‌ى كه در كشور ما انتخابات صورت مى‌گيرد، نا رضايتى مردم را به دنبال خود دارد. مردم از رئيس جمهور شكايت دارند، از نماينده‌هاى مجلسين شكايت دارند؛ اما متأسفانه در دور بعدى همين مردم كه تا ديروز شكايت داشتند، دوباره به همان افراد نا لايق راى مى‌دهند؛ به همان كسانى راى مى‌دهند كه در دور قبلى دين مردم به باد مسخره گرفته بودند. حالا شما خود قضاوت كنيد، نماينده‌ها مقصراند يا خود مردم؟ جواب اين موضوع را قرآن بيان كرده است؛ خود مردم مقصراند كه به آنان راى دادند. خود مردم مسئول هستند كه سرنوشت خود و سر نوشت كشور خود را به دست چنين افرادى سپردند.