فرقان از لازمه زندگانى‌

بحث ما روى فرقان است، در واقع كسى‌كه فرقان ندارد، از انسانيت كامل بهره‌ى ندارد. حالا در همين چند دوره جديد كه در افغانستان انتخابات شد، تا حدودى مردم نسبت به راى دادن آزاد بودند؛ اما از اين فرصت هيچ فايده‌ى هم عايد شان نشد، تمام زحمت‌هاى شان هدر رفت. عامه مردم ما نه در بعد فكرى چيزى را فهميدند و نه بعد عملى، هيچ كدام را نفهميدند. قرآن هردو بعد را بصورت درست و واضح براى مردم بيان مى‌كند؛ منتهى در آيه مباركه، «شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ ...» بعد فكرى و علمى را براى بشريت بيان مى‌كند. يعنى بايد انسان تفكر كند، تفحّص كند و تدبّر كند. خطاب قرآن به سوى تمام مردم است فرق نمى‌كند؛ رئيس جمهور باشد، پروفيسور باشد، اساتيد دانشگاه باشند، محصلين ليسه‌ها باشند، محصلين علوم دينى باشند، جاروكش‌هاى بلديه باشند، كارمندان ادارات باشند، مرد باشند، زن باشند، پير باشند، جوان باشند، همه مورد خطاب قرآن است. مى‌فرمايد: ما قرآن را براى اين نازل كرديم كه شما فرقان پيدا كنيد، حق و باطل را از هم تفكيك كنيد، خوب و بد را بشناسيد.

استفاده‌هاى غير عقلايى‌

بنابراين ما بايد قرآن رادرست بخوانيم و با دقت مطالعه كنيم، در مورد آيات كمى فكر كنيم، تا خوب و بد را تشخيص بدهيم. متأسفانه ما