8- وظايف متقابل مردم و حكومت اسلامى‌

بايد همه بپذيريم كه در حكومت اسلامى، امتيازى براى افراد وجود ندارد و همه‌چيز مسئوليت‌زا است نه امتيازآور. مثل سرمايه، علم، رياست، قدرت جوانى، بزرگى و امثال اينها.

عناوينى كه در اجتماع بشرى امتياز شمرده مى‌شود از نظر تعليمات اسلامى تكليف‌آفرين است و امتياز فقط در آخرت است.

بنابراين، مسلمان هميشه در دنيا بايد متوجه انجام مسؤليت باشد و امتياز خود را از خداوند در آخرت بخواهد. البته اين قانون كلى و عمومى، ربطى به قراردادها و معاملات تجارى و اقتصادى كه مشتمل بر نفع و ضرر است ندارد.

بهرحال وظيفه مردم در مقابل دولت منتخب و وظيفه حكومت در مقابل ملت به مقدارى است كه در موقع رأى‌دهى بين طرفين معين شده است و اين قرارداد مانند ساير قراردادهاى سياسى و اجتماعى بر طرفين الزام آور است.

طبعا مرجعى كه حدود التزامات دولت و ملت را مشخص و معين مى‌كند قانون اساسى است كه توسط نمايندگان مردم تعيين شده است و رئيس كشور موقع كانديدا شدن آنرا مى‌پذيرد. گاهى مى‌شود كه رئيس‌