41- علم و دين (3)

از هيوم (1711- 1776) دانشمند منكر وجود خدا مطالبى نقل شده است كه پاره‌اى از آنها را با جواب‌هاى آنها در اين فصل از نظر خوانندگان مى‌گذرانيم:

1- دانش ما مأخوذ از تأثيرات ذهنى است و نظريه‌ها و قوانين علمى، تخليص‌هايى از مشاهدات هستند، و با اين استاندارد، شواهد بر عقايد دينى قانع‌كننده نيست.

2- او ضرورت علّى را انكار كرد، ([1] و بدين‌ترتيب در استدلال بر وجود خدا به عنوان علت اول، تشكيك كرد.

3- او بر برهان نظم خورده گرفت و ادعا كرد كه برهان نظم مبتنى بر يك تنظيم نادرست است، و در نهايت، اين نتيجه را مى‌دهد كه خدا شبيه انسان است، ولى اين را نمى‌رساند كه خالق عالم از هر جهت نامتناهى و كامل است.

[1] - يعنى مى‌شود علت تامه وجود يابد و معلول آن تحقق نيابد!!! و اگر مراد تحقق معلول بى‌علت باشد كه همان تصادفى است كه منكرين ديگر نيز انرا بر زبان آورده‌اند. و محتمل است كه مراد او هر دو باشد.