خويش از معلومات دينى بسيار كم برخوردارند و حوصله تحصيل علم را به حد متوسط نداشته و مدرسه را به قصد رياست بر مردم علوم ترك كرده و براى جلب نان و نام، به نوشتن كتاب پرداخته‌اند و هرچه كه در كتب نويسندگان مغرض و متعصب ديده، بدون تحقيق و بررسى به مخالفين مذهبى خود نسبت مى‌دهند و از هيچ گونه تفسيق و تكفير و نسبت‌هاى ناروا مضايقه ندارند[1]. وقى الله الاسلام و المسلمين من شرهم.

اگر به كتب معتبر و عقايد مخالفين مراجعه شود، بسيارى از نسبت‌هاى ناروا برملا مى‌شود و سوءتفاهمات از بين مى‌رود. بر محققين لازم است كه در موقع نوشتن، بى‌طرفانه به منابع اصلى جانب مقابل مراجعه و تحقيق كنند، تا به گمراهى مبتلا نگردند و اين كار از عهده هر كس برآمده نمى‌تواند كه در اين صورت اتحاد مذاهب اسلامى و تقويت وحدت امت، ممكن است.

[1] . خصوصاً كه سياست خارجى‌ها هم مدخليت پيدا نمايد كه گاهى به طرفين نزاع، كمك مالى مى‌كنند تا نزاع بين طرفين دوام يابد و دشمنان به اهداف شوم خويش برسند.