ماده يكصد و نود و هشتم:

تركه متوفاى بدون وارث، پس از اداى دين و تعهدات او مطابق به نظر مرجع تقليد اهل تشيع به مصرف مى‌رسد.

حجب‌

ماده يكصد و نود و نهم:

حجب، محروم ساختن اقارب، از تمام ارث (حجب حرمانى) يا قسمتى از آن (حجب نقصانى) توسط اقارب ديگر مى‌باشد.

حاجب حرمانى‌

ماده دوصدم:

درجات مقدم در هر طبقه، درجه موخر از آن طبقه و طبقات بعديرا از ارث محروم مى‌كند. در موارد ذيل از اين حكم مستثنى است:

1- طبقه اول: اولاد اولاد از درجه دوم و هر چه پايين بروند، جانشين والدين خود مى‌شوند و سهم الارث آن‌ها را با وجود ابوين متوفى، مستحق مى‌شوند و درجات مقدم از اولاد، درجات مؤخر اولاد را از ارث محروم مى‌نمايند.

2- طبقه دوم: اولاد برادر و اولاد خواهر متوفى هرچه پايين روند، جانشين پدر و مادر خود مى‌شوند و سهم الارث آن‌ها را با وجود جد و جده متوفى مستحق مى‌شوند و درجات مقدم اولاد برادر و خواهر، درجات مؤخر آن‌ها را از ارث محروم مى‌نمايند.

3- طبقه دوم: پدر و مادر اجداد، جانشين اجداد مى‌شوند.

4- طبقه سوم: اولاد اعمام و ماماها جانشين آن‌ها مى‌شوند.

5- طبقه سوم: پسر عموى ابوينى، عموى پدرى را از ارث محروم مى‌كند، مشروط بر اين كه اقارب متوفى منحصر در آن دو باشد. اگر عموى پدرى و پسر عموى پدرى و مادرى متعدد باشند و يا زوج يا زوجه متوفى زنده باشند، بايد بين عمو و پسر عموى مذكور مصالحه شود.

حاجب نقصانى‌

ماده دو صد و يكم:

حاجب نقصانى عبارتند از:

1- اولاد يا اولاد اولًا: متوفى هرچه پايين روند، حاجب والدين متوفى از دو سوم و يك سوم به يك ششم است.

2- اولاد يا اولاد اولاد متوفى هرچه پايين روند، حاجب زوج متوفى از يك دوم به يك چهارم و حاجب زوجه متوفى از يك چهارم به يك هشتم است.