6) موصى مى‌تواند چندين وصى در طول يكديگر تعيين نمايد؛ يعنى اين كه هر يك آن‌ها بعد از ديگرى اجراى وصيت را عهده‌دار مى‌شوند.

7) هرگاه موصى چند وصى در عرض هم تعيين نمايد در صورتى كه حدود اختيارات آن‌ها را مشخص نموده باشد، مطابق آن عمل مى‌نمايند، در غير آن مكلف‌اند با مشوره هم كار كنند، ولى در صورت عدم امكان، كارهاى آن دو وصى را محكمه تقسيم مى‌كند و در صورت عدم آن محكمه دو وصى ديگر تعيين مى‌نمايد.

8) اوصيا مكلف‌اند مطابق به وصيت عمل نمايند، هرگاه تصرفات آن‌ها مشروط به اجتماع همديگر باشد، در اين صورت نمى‌توانند هر يك عهده‌دار انجام سهمى شده و موصى به را ميان خود تقسيم نمايند.

تعيين ناظر و امين‌

ماده يكصد و هشتاد و هشتم:

1) موصى مى‌تواند يك يا چند نفر را به عنوان ناظر بر وصى يا اوصيا تعيين نمايد.

2) در صورت غيبت، ناتوانى، بيمارى و مرگ يكى از اوصياى هم عرض يا ناظر، محكمه شخص ديگر را به عنوان امين در پهلوى اوصياى باقى‌مانده تعيين مى‌نمايد.

3) هرگاه در اطلاعى يا استصوابى بودن سمت ناظر ترديد واقع شود يا موصى ناظر را مطلق نصب كرده باشد، اصل اطلاعى بودن ناظر است.

مصارف نگهدارى اموال موصى به‌

ماده يكصد و هشتاد و نهم:

مصارف نگهدارى اموال موصى به در وصيت تمليكى، الى اجراى وصيت، از ثلث تركه پرداخت مى‌شود و مناع مال مذكور به موصى له تعلق مى‌گيرد.

رجوع از وصيت‌

ماده يكصد و نودم:

موصى تا قبل از مرگ مى‌تواند با الفاظ يا اعمالى كه عرفاً دلالت بر رجوع از وصيت نمايد، از تمام يا قسمتى از وصاياى خود منصرف شود، همچنين موصى مى‌تواند بعد از فوت موصى‌له نيز رجوع كند.

دو وصيت متناقض‌

ماده يكصد و نود و يكم:

هرگاه دو وصيت با هم تناقض داشته باشد، وصيت مؤخر معتبر است ولى اگر تاريخ هر دو يا يكى از وصيت‌ها مجهول باشد، وصيت قابل اجراء با قرعه تعيين مى‌شود.

تعيين ثلث و پرداخت واجبات شرعى از اصل تركه‌

ماده يكصد و نود و دوم: