1) طلاق زوجه بعد از سه مرتبه همراه با دو رجوع، موجب حرمت بر زوج مى‌گردد، مگر اين كه زوجه با مردى ديگر نكاح نمايد و بعد از دخول به واسطه طلاق، فسخ يا فوت، نكاح انحلال يابد.

2) زوجه بعد از نه بار طلاق بر زوج حرام موبد مى‌گردد، مشروط بر اين كه شش‌تاى آن رجعى باشد.

كفر

ماده نود و دوم:

1) عقد نكاح مرد مسلمان با زن غير كتابى و عقد نكاح زن مسلمان با غير مسلمان باطل است و در اين حكم فرق بين كفر اصلى و ارتداد نيست. هر گاه زن و مرد غير مسلمان يكجا مسلمان شوند، نكاح آن‌ها باقى مى‌باشد.

2) هر گاه شوهر زن كافر كتابى، مسلمان شود، نكاح باقى است، چه قبل از دخول باشد يا بعد از آن.

3) هر گاه زن كتابى قبل از دخول مسلمان گردد، نكاح فسخ مى‌شود، در اين صورت او مستحق مهر نيست.

4) هر گاه زن كتابى بعد از دخول مسلمان شود؛ چنان‌چه شوهر قبل از سپرى شدن زمان عده مسلمان شود، نكاح اول صحيح است، در غير آن از از حين مسلمان شدن، از شوهرش جدا مى‌شود.

5) هر گاه زن با مرد كافر غير كتابى، قبل از دخول مسلمان شود، نكاح فوراً فسخ مى‌شود و اگر مسلمان شدن بعد از دخول باشد، نكاح بعد از سپرى شدن زمان عده فسخ مى‌شود و اگر ديگرى نيز در زمان عده مسلمان شود، زوجيت آن‌ها باقى مى‌ماند.

لواط

ماده نود و سوم:

لواط قبل از نكاح، موجب حرمت نكاح لواط كننده، با اشخاص ذيل مى‌گردد، اعم از اين كه فاعل و مفعول، مجنون، صغير، كبير يا مختلف باشند:

1- مادر ملوط و هر چه بالا رود، اعم از نسبى يا رضاعى.

2- دختر ملوط و هر چه پايين رود، اعم از نسبى يا رضاعى.

3- خواهر ملوط اعم از نسبى يا رضاعى.

فصل چهارم: شرايط صحت عقد نكاح‌

سن ازدواج‌

ماده نود و چهارم:

سن ازدواج براى دختر 16 سال و براى پسر 18 سال مكمل شمسى مى‌باشد. اثبات بلوغ، اهليت و مصلحت ازدواج قبل از سنين مذكور توسط ولى در محكمه امكان‌پذير است.