3) مرتضع بايد حين شير خوردن زنده و سن او كمتر از دو سال قمرى باشد.

4) شير واجد شرايط ذيل مى‌باشد:

1- مدت يك شبانه‌روز يا پانزده مرتبه كامل و متوالى يا به مقدارى كه موجب محكمى استخوان و روئيدن گوشت گردد، خورده شود.

2- شيراز فحل واحد باشد و اگر دو طفل از دو مرضعه با فحل واحد شير بخورند، موجب قرابت رضاعى مى‌گردد.

3- شير مكيده شده، حاصل از حمل مشروع به عقد صحيح يا شبهه طرفينى يا تلقيح مشروع باشد.

4- شير مستقيماً از پستان شود.

5- شير مكيده شده حاصل از زايمان باشد.

5) در صورت علم به رضاع و جهل به تعداد و مقدار رضعه، حرمت محقّق نمى‌شود.

6) پدر طفل شيرخوار نمى‌تواند با اولاد صاحب شير و اولاد زن شيرده ازدواج كند.

موارد ثبوت رضاع‌

ماده هشتاد و چهارم:

1) در موارد ذيل رضاع ثابت مى‌شود:

1- اقرار به ارضاع.

2- شهادت دو مرد عادل يا چهار زن عادل و يا يك مرد و دو زن عادل.

3- شهادت شهود غير عادل در صورتى كه موجب اطمينان گردد.

جمع بين خواهر

ماده هشتاد و پنجم:

1) جمع ميان نكاح دو خواهر اعم از (نسبى و رضاعى) باطل است. هر گاه نكاح يكى سابق بر ديگرى باشد، يا يكى در عده طلاق رجعى باشد، نكاح دوم باطل است.

2) ازدواج با دختر برادر و دختر خواهر زوجه در حال حيات او، بدون اجازه غير نافذ است.

حالات منع ازدواج مجدد

ماده هشتاد و ششم:

1) مرد در حالات ذيل نمى‌تواند با بيش از يك زن به طور دايمى ازدواج نمايد:

1- در حالت عدم رعايت عدالت بين زوجات در حقوق واجبه. گ‌

2- در حالت عدم كفايت مالى در اداى نفقات واجبه.

3- در حالتى كه زوجه اولى در ضمن عقد، عدم ازدواج با زن ديگر را شرط كرده باشد.

2) در صورت درخواست زوجه، كفايت مالى زوج توسط محكمه احراز مى‌گردد.

3) نكاح با زن پنجم ولو يكى از زوجات سابق در عده رجعى باشد، باطل است.