1- پيغمر بزرگوار (ص) مى‌فرمايد كسى كه مال مؤمن را بغصب و بدون جهت بردارد خداوند از او اعراض مى‌كند (او را مشمول رحمتش نمى‌گرداند) و اعمال شايسته و نيك او را به نظر بد ديده، و در حساب او ثبت نمى‌كند تا مال مردم را دوباره به صاحبش رد كند!

2- از حضرت صادق نقل شده، كسى كه از مال برادرش به ستمگرى بردارد و پس رد نكند در روز قيامت قطعه‌اى از آتش را مى‌خورد.

3- مردى از قوم نخع خدمت حضرت باقر (ع) رسيد عرض كرد: من از حجاج (گورنر خون‌ريز و ستمگر بنى‌اميه در عراق) تاكنون والى بوده‌ام، آيا از براى من توبه‌اى است يا نه، (توبه‌ام نزد خداوند قبول مى‌شود) حضرت خاموش ماند، آن مرد دوباره تكرار كرد فرمود نه «توبه تو را خداوند قبول نمى‌كند» تا اين كه حق هر حق‌دار را بدهى!

4- چيزى را كه مظلوم از دين ظالم مى‌ستاند بيشتر از آن است كه ظالم از دنياى مظلوم مى‌گيرد.

5- احترام مال مؤمن مانند خون اوست.

6- از ما نيست كسى كه به مسلمانان ضرر برساند و يا غش كند (چيز خراب را به عنوان چيز خوب بفروشد) يا كلاهبردارى نمايد!

د- ظلم عرضى و جسمى‌

اسلام غيبت كردن، (بدى مسلمان را در غيابش بيان داشتن) و سخن‌چينى كردن و خوار گردانيدن و افتراء بستن و اذيت كردن و