فايده پنجم: استحكام علوم و فلسفه‌

تمام علوم تجربى و فلسفه براساس قانون عليت و معلوليت استوار است. در هر رشته عقلى و تجربى هر حادثه را به سببش نسبت مى‌دهند و هر موجود ممكنى را معلول موجود ديگر مى‌دانند و از همين طريق بر اسرار طبيعت تسلط پيدا مى‌كنند و رموز ماديات را حل مى‌كنند و اگر ازين قانون صرف نظر شود هيچ علمى اعتبار نخواهد يافت و نه قاعده‌اى از قواعد فلسفى مسلم خواهد شد! بلكه اساس زندگى دگرگون خواهد شد و اگر گرسنه، خوردن را سبب سير شدن نداند نمى‌خورد تا بميرد، مريض اگر استعمال دوا را سبب رفع مرض نداند تداوى نمى‌كند!

دانشمندان جيالوجى اگر از مسبب سبب را بدست نياورند يا بالعكس از اسباب مسببات را كشف نكنند هرگز زحمت حفريات را به خود نمى‌دهند. طبيب در لابراتوار و خارج آن عمر خود را به هدر نمى‌دهد، و بالاخره ميليون‌ها بلكه ميلياردها افغانى مصرف تجربيات براى كشف دفع پاره‌اى از امراض نمى‌شود.

راستى ما هر چه درين باره صحبت كنيم جز توضيح واضحات كارى نكرده‌ايم. در انكار از دين- يعنى انكار از وجود خداوند