حكومت‌

مقررات اسلامى به قسمى وضع شده كه خود موجب تشكيل حكومت مى‌گردد، و جريانات تاريخى اسلام در صدر اول اين موضوع را هويدا مى‌سازد!

خداوند در قرآن مى‌فرمايد: اطاعت كنيد خداوند را، و اطاعت كنيد پيغمبر و صاحبان امر را و مراد از اولوالامر زمامداران و پيشوايان اسلامى هستند كه زمام امور مسلمين را پس از پيغمبر به دست مى‌گيرند و تشكيل حكومت مى‌دهند!

قرار يك روايت پيغامبر بزرگوار مى‌فرمايد: كسى كه بميرد و پيشواى زمان خود را نشناسد مانند مردان زمان جاهليت، مرده است!

متكلمين- يعنى علماء عقايد- شرايط مهمى را براى رئيس حكومت ذكر كرده‌اند كه در صورت علمى شدن قهراً استبداد و ظلم و حيف و ميل از بين رفته عدالت اجتماعى بين ملت و حكومت مستقر مى‌شود!

اگر كسى خواسته باشد حاكم اسلامى را خوب بشناسد به عهدنامه مالك اشتر (رض) و محمد بن ابى‌بكر (رض) (دو والى و گورنر مصر در زمان خلافت حضرت اميرالمؤمنين) مراجعه كند كه على (ع) چه مى‌فرمايند و بهترين گواه بر حسن حكومت اسلامى و اوصاف حاكم سيره خلفاى راشدين است و شايد مبالغه نباشد اگر رفتار آن‌ها را در تاريخ بى‌نظير و لااقل كم نظير بدانيم!