ايكه بنابر وجهى تفسير در (إِنَّا أَعْطَيْناكَ الْكَوْثَرَ) داده بود ذريه رسول اللّه (ص) توسط على بن الحسين زين العابدين كه بيمار بود و محمد باقر كه 5 ساله بود و توسط چند تن محدود ديگر را نه تنها از انقراض، نجات داد كه بركت زيادى به آنان داد و نسل بنى اميه را معدوم يا بسيار محدود گردانيد.

البته موارد ديگرى وجود دارد كه در مقايسه با موارد گذشته از اهميت كمتر برخوردارند[1]

مورد پنجم‌

اين حوادث هولناك نه تنها از خاطره مسلمانان انزمان پوشيده نماند- و اساسا قابل استتار نبود- كه در بزرگترين كتابهاى تاريخى و حديثى و فقهى راه پيدا كرد كه با افراط و تفريط، امروز دانشمندان همه انها را مطالعه ميكنند.

[1] - موارد ديگرى هم است كه مستقيما به احوال صحابه مربوط نيست ولى با اينكه فرهنگى بود بجهان اسلام ضرر رسانيده مانند جبريه، مفوضه، مجسمه و مسالك متعدد ديگر.