شيعيان هرگز صحابه را تكفير نمى‌كنند و قائل به تحريف قرآن نيز نيستند و علماى شيعه، اجماع دارند كه قرآن از تحريف در زيادى و نقصان مصون است.

چگونه شيعيان بيشتر صحابه را تكفير يا تفسيق كنند، چنان‌كه در بخش بعدى خواهد آمد، هشتصد نفر از اصحاب بيعت رضوان در ركاب حضرت على عليه السّلام در جنگ صفين حاضر بودند و بنا به نقل صريح بعضى علما سى‌صد نفر از آنان در اين جنگ به دست لشكر معاويه شهيد شدند؛ ازاين‌رو، خردمندانه نيست كه شيعه آنان را تكفير يا تفسيق كند؟!

گفتنى است، بنابر احاديث نقل شده از ائمه اطهار عليهم السّلام، اهل سنت، مسلمان و برادران دينى شيعيان‌اند، البته علماى شيعه نواصب را تكفير مى‌كنند، همان‌گونه كه غاليان را كه در شأن ائمه صفات خاصه الهى را قائل‌اند، كافر مى‌دانند.

بايد توجه داشت كه نواصب از اهل سنت نيستند و اين از قبيل استثناى منقطع است؛ البته برخى علماى اهل سنت به سبب تعصب و عناد، شيعه را تكفير مى‌كنند و هر افترايى را بر آنان روا مى‌دارند، ولى احاديث اهل سنت برخلاف چيزى است كه آنان باور دارند. لازم است برخى احاديث وارده از شيعه و اهل سنت ذكر شود تا حقيقت براى هر مسلمان منصف و متدين روشن شود. بايد دانست كه ذكر تمامى احاديث و بحث و بررسى در خصوصيات آن‌ها نيازمند تأليف رساله مستقل و فراتر از اين مختصر است.

فصل اول: اسلام و مسلمان از نگاه فريقين‌

الف) احاديث اهل بيت عليهم السّلام‌

سفيان بن سمط از امام جعفر صادق عليه السّلام روايت مى‌كند:

الإسلام هو الظاهر الذي عليه الناس؛ شهادة أن لا إله إلّا اللّه و أنّ محمّدا