خارج مى شود به همين جهت وقتى از راه شوخى گفته مى شود فلانى مانند «تنور» آه مى كشد، حقيقت واقعى اظهارشده است!

گاز اسيد كربونيكى كه براثر احتراقات غذا در سلولها ايجاد مى شود داخل ريه مى گردد، با تنفسهاى بعدى از بدن خارج شده، و به هواى محيط بر مى گردد به اين ترتيب كليه جانوران اكسيژن استنشاق مى كنند، و اسيد كربونيك بيرون مى دهند.

چقدر شگفت آور است طريقه كنترل و موازنه در اين عالم در نتيجه همين موازنه طبيعت مانع آن شده است كه حيوانات هرقدر هم بزرگ يا درنده و سبع باشند بتوانند بر دنيا تسلط يابند، فقط انسان اين موازنه طبيعت را بهم مى زند، و نباتات و حيوانات را از محلى به محل ديگر منتقل مى نمايد و اتفاقا به فوريت هم جريمه اين شوخ چشمى خود را مى پردازد، زيرا آفات نباتى و امراض حيوانى خسارت جبران ناپذير به او مى زند!

داستان ذيل مثال بسيار خوبى است كه نشان مى دهد انسان براى ادامه حيات خود چگونه بايد رعايت اين كنترل و موازنه را بنمايد:

چندين سال قبل در استراليا نوعى از بوته معروف به «كاكتوس» را كنار نرده هاى مزارع مى كاشتند و چون حشره دشمن اين نبات در آن موقع در استراليا وجود نداشت بوته كاكتوس شروع به ازدياد و توسعه عجيب نمود، ديرى نگذشت كه مساحتى به اندازه سطح جزيره انگلستان را فرا گرفت، و مردم را از قراء و قصبات بيرون كرد، و زراعت آنها را منهدم نمود، و امر كشاورزى را مختل و غير ممكن ساخت.

ساكنين محل آنچه وسيله در دسترس خود داشتند بكار بردند و نتيجه نگرفتند، استراليا در خطر آن قرار گرفت كه قشون بى صدا و لجوج گياه‌