درارتباط نزديكى با امريكا- در عمليات كنترل كار مى كرد. برنامه ريشه كن كردن مواد مخدر يك پوشش آشكار بود، چرا كه از اكتوبر سال 2001، كشت ترياك و خشخاش به شدت افزايش يافته است. حضور نيروهاى خارجى در افغانستان هيچ تاثيرى بر ريشه كنى كشت خشخاش نداشت. همان طور كه توسطUNDP تصريح شده است، تحريم طالبان، بدون ترديد سرآغاز كمبود هروئين در پايان سال 2001 بود.

هروئين، تجارتى چند ميليارد دالرى است كه به خاطر منافع زيادش حمايت ميشود. بدون ترديد يكى از اهداف پنهان جنگ، بازگرداندن تجارت مواد مخدر، همانند گذشته به سازمان سيا و كنترل مستقيم بر روى مسير عبور مواد مخدر بود. بلافاصله پس از حمله اكتوبر 2001، قسمت ترياك به طور مداوم افزايش يافت. در آغاز سال 2002 قيمت ترياك در هر كيلوگرام، 10 برابر بيشتر از قيمت آن در سال 2000 بود. در حكومت طالبان، توليد ترياك به 180 تن رسيد، اما در سال 2002 و در حكومت حامد كرزى كه حامى آن امريكاست، اين مقدار به 3400 تن افزايش يافت. در حاليكه رسانه هاى گروهى مشغول برجسته سازى مبارزه ميهن پرستانه كرزى برضد طالبان بودند، فراموش كردند، يادآورى كنند كه كرزى با طالبان همكارى داشته است. كرزى همچنين در ليست حقوق بگيران يكى از بزرگترين شركت هاى نفتى آمريكا يعنى يونيكال قرار داشت. در حقيقت، از اواسط دهه 90 ميلادى، كرزى به عنوان مشارو و لابى كننده شركت يونيكال در مذاكرات با طالبان فعاليت كرده بود. طبق نوشته روزنامه سعودى الوطن: «كرزى از دهه 80 ميلادى مأمور