دنيا نيست خوش دل اند. در حاليكه غير از اولياء الله، ساير مومنين چه پس از مردن و چه در قيامت به مراتب خود غم و اندوهى دارند. والله العالم بمراده.

4- آيات نافيه حيات برزخى غيرشهداء نيز با تفسير الحاق به آنچه اولا گفتيم مخالفت دارد.

دوم- فَأَمَّا إِنْ كانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ فَرَوْحٌ وَ رَيْحانٌ وَ جَنَّةُ نَعِيمٍ‌ وَ أَمَّا إِنْ كانَ مِنْ أَصْحابِ الْيَمِينِ فَسَلامٌ لَكَ مِنْ أَصْحابِ الْيَمِينِ‌ وَ أَمَّا إِنْ كانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضَّالِّينَ فَنُزُلٌ مِنْ حَمِيمٍ وَ تَصْلِيَةُ جَحِيمٍ‌. اگر محتضر[1] از مقربان باشد پس (براى اوست) راحتى و ريحان و بهشت با نعمت. و اما اگر از اصحاب يمين باشد، سلام برتو از اصحاب يمين. و اما اگر از تكذيب كنان و گمراهان باشد. (براى اوست) پذيرايى آب گرم و رسيدن به جهنم. چون روح و ريحان قبل از بهشت ذكر شده، مناسب اين است كه در برزخ باشد، چنانچه تقدم ذكر آب گرم بر جهنم در حق مكذبين احتمالا وجهش اين باشد كه عذاب به آب گرم در برزخ باشد و چند روايت به همين معنى در تفسير برهان ذكر شده است. درباره مقربين اگر حيات برزخى را كسى قايل باشد ظاهرا باكى ندارد، زيرا مقام بندگان مقرب همانند مقام شهداء يا بالاتر است. وچنانچه مراد از مكذبين ضالين سردمداران كفر باشند، حيات برزخى آنان نيز در قرآن ثابت است.

[1] . يعنى كسى كه نزديك مردن اوست. و احتمال دارد كه ضمير كان در آيه به سوى مرده برگردد.