با ترس و با شوق و تشويق راديوهاى خارجى و داخلى و تلويزيون رأى مى دهند، از هيجده نفر كانديداى رياست جمهورى دو يا سه نفر توقع پيروزى را دارند و ظاهرا كرزى شانس بيشترى دارد.

تحليلى در مورد اين انتخابات:

1- بسيارى از خارجى هاى موثر در كشور علاقه به پيروزى حامد كرزى رئيس فعلى دولت- دارند و اين علاقه مندى تأثير خود را در پيروزى او از نظر روانى و سياسى دارد.

2- بيسوادى هفتاد يا هشتاد درصد مردم و ناآگاهى نود درصد مردم از تأثير آزادى ظاهرى مردم، تا حدود زيادى جلوگيرى مى كند. و اگر مبالغه نباشد بايد بگويم اين آزادى و حق اختيار در تعيين سرنوشت، تحميل خارجيها است كه مثمر ثمر نيست.

3- تهديد طالبان و امثالهم هرچند روند انتخابات را متوقف نمى گرداند ولى از عموميت آن ولو به طور كم مى كاهد.

4- مشكله مهم؛ محدوديت اختيارات مردم است. در بين 18 نفر كانديداها حتى سه فرد جامع الشرايط براى اوضاع سياسى و اقتصادى و اجتماعى فعلى كشور و ملت وجود ندارد، اينكه مى گويند مردم بايد به كسى رأى دهد كه مشكلات وطن و مردم را حل كند، مجرد شعار و سراب است.

5- مسلما اكثر مسئولان مهم حكومت منتخب آينده صلاحيت لازم را ندارند و حتى به گمان قوى جمعى ازآنان خاين و نالايق خواهند بود كه گرگى در لباس چوپان مى باشند.

6- فقدان امكانات معنوى و ذهنى براى برنامه ريزى خوب در راستاى تقويت زيربناى اقتصادى و سياسى كشور و مبارزه با مخالفين امنيت و