ديگر زياد است؛ نظير: من آذاها فقد آذانى؛ هركس كه فاطمه را اذيت كند مرا اذيت كرده. روايت بخارى همان بود كه من أغضبها أغضبنى؛ هركس كه فاطمه را به غضب بياورد مرا به غضب آورده است. خب معلوم است كه هركس پيغمبر را به غضب بياورد، خدا را به غضب آورده و در برخى روايات ديگر تصريح هم شده اين مطلب و مقامى بسيار بزرگ را براى فاطمه زهرا سلام ا لله عليها بيان مى كند.

حديث هشتم‌

صحيح مسلم، جزء 8، ص 3: قال رسول الله صلى الله عليه و آله وسلم: «إنَّما فاطِمِةُ بعضَعة مِنّى، يؤذِينى مَا آذاها»؛ فاطمه پاره تن من است، هر چيز يا هر كس كه او را اذيت كند مرا اذيت كرده.

اذيت غيراز ضرر است، در فارسى اذيت يعنى «رنجانيدن».

رنجاندن هر مؤمنى حرام است، اذيت مؤمنين به هر شكلى باشد حرام است؛ مثلًا نيمه هاى شب صداى راديو را بلند مى كند، يا قهقه و با صداى بلند مى خندد و همسايه ها را از خواب بيدار مى كند، اين كار ها حرام است، زباله ها و كثافات را در جلوى خانه همسايه مى اندازد و آنها اذيت مى شوند، اين كار حرام است، آزار