اخلاق بسراغ دين خود بروند.[1]

هشتم- شعبه‌هاى ديگر اخلاق‌

اكنون پس از نقل و نقد نظريه سه دانشمند يونانى و پيروان آنها بسراغ نظريات ديگران مى‌رويم:

اول- زنون كه در حدود 300 سال قبل از ميلاد زندگى مى‌نموده و در يكى از رواق‌هاى شهر آتن يونان مشغول تدريس بوده و بهمين مناسبت او را رواقى و پيروان او را رواقيون مى‌نامند، فضيلت را تنها در نيت و اراده مى‌دانسته و بعبارت ديگر خير و خوبى را در خود طلب مى‌پنداشته است نه در طلب خير.

رواقيون انسان را جزئى از عالم كبير مى‌دانند و لذا آنچه كه بنفع كل عالم است او بايد بپذيرد و از فرمان عقل بيرون نرود، و اخلاق نيكو آن است كه جنبه عمومى او بروز و ظهور كند، و در خدمت همه انسان‌ها باشد.

و نيز نقل شده است كه اينان مى‌گويند انسان نبايد از حوداث روزگار بترسد، بلكه به آغوش باز تمام ناملائمات را بپذيرد زيرا هرچه از دوست مى‌رسد نيكوست، و چنانچه لازم شود بايد

[1] - اگر بناء شود علم الاخلاقى تدوين كنيم كه اغلب ملل هوشيار جهان و يا متدينين باديان معروف جهان آن را بپذيرند و يا لااقل دليل مقبول عقلى بر آن اقامه بتوانيم تا در جمله مشهورات محسوب گردد، تا چه اندازه پيشرفتى بدست خواهد آمد، و توفيق تا كجا رفيق خواهد بود سؤاليست كه پاسخ آن كار ساده‌اى نيست و محتاج به همكارى جمع كثيرى از هوشمندان دنيا مى‌باشد.« وَ لا يَزالُونَ مُخْتَلِفِينَ إِلَّا مَنْ رَحِمَ رَبُّكَ وَ لِذلِكَ خَلَقَهُمْ إِنَّكَ لا تَهْدِي مَنْ أَحْبَبْتَ وَ لكِنَّ اللَّهَ يَهْدِي مَنْ يَشاءُ ...