ما نمى‌توانيم اين ادعا را بپذيريم كه بشريت به طور طبيعى و فيزيولوژيك تكامل مى‌يابد. تا اينكه عاليترين غرايز نهاد بشرى بر طبيعت او مسلط گردد.

اگر انسان امروز به سختى مى‌تواند اوامر جامعه را بپذيرد بدين جهت است كه هنوز نيمه متمدن است و از لحاظ اخلاقى هنوز راه درازى را در پيش دارد (احيانا چند صد سال ديگر تا آنكه بسرحد كمال برسد بالأخره بايد مطمئن بود كه محتواى تمدن بدون اينكه در مجموعه ارثى انسان ثبت شود بوسيله تغيير عادات و غرائز در جنس بشر تثبيت مى‌گردد.

ولى بعضى ازدانشمندان مى‌گويند دلائل زياد تجربى ثابت نموده كه خواص اكتسابى بدنى و اخلاقى از والدين به اولاد منتقل نمى‌شود تمدن نه در گذشته خميره انسان را تغيير داده و نه در آينده چنين معجزه‌اى را انجام خواهد داد.

و بالأخره اخلاق طبيعى يك نوع ايده‌آليستى و خواب خوشى است كه مردم ساده لوح را سرگرم نمايد. و از واقعيت بدور است.

ششم- اخلاق علمى‌

دسته‌اى از مردم مغرب زمين كه از يك سو به اديان آسمانى باور ندارند واز جانب ديگر بتمايل باطن خود نتوانسته‌اند ارزشهاى اخلاقى را بطور كلى نفى كنند راه ديگرى را انتخاب كرده‌اند و خواسته‌اند اخلاق را بر اساس علوم طبيعى و شناخت خويش استوار سازند. بنظر اينان علم اخلاق كه مركب از يك سلسله بايد و نبايد است احتياجى بضامن اجرائى جداگانه مستقل ندارد بلكه‌