شغل بذكري عن مسألتي اعطيته افضل ما اعطي من سئلني»[1]

كسى كه به جاى خواستن (حاجت خود) به ذكر من سرگرم شود به او بدهم بهتر از آنچه كه بدرخواست كننده مى‌دهم.

مراد اين روايت يا فرض فراموشى از خواستن است كه صحيح هارون شاهد آن است يا منظور بعضى از موارد مى‌باشد زيرا مسلما مراد تشويق اختيار ذكر بر دعا در همه جا نيست زيرا دعا عمود دين است.

اقسام دعا

1- فى صحيح محمد بن مسلم: از امام باقر (ع) راجع به اين قول خداوند: فَمَا اسْتَكانُوا لِرَبِّهِمْ وَ ما يَتَضَرَّعُونَ‌ سؤال كردم فرمود: استكانت همان خضوع است و تضرع بلند كردن دو دست و زارى كردن به آنها است.

2- صحيح ديگر او از امام صادق (ع): [رغبت‌] اينست كه هر دو دست را بگشائى و درون آنها را ظاهر سازى، [رهبت‌] اينست كه دو دست را بگشائى و پشت آن دو را ظاهر سازى، [تضرع‌] آن است كه انگشت سبابه راست را براست و چپ بجنبانى، [تبتل يا بريدگى و انقطاع‌] حركت دادن انگشت سبابه چپ است كه آنرا به آرامى بسوى آسمان بالا ببرى و پائين آورى [ابتهال‌] آن است كه دستها و ذراعها را بسوى آسمان بگشائى و ابتهال وقتى است كه‌

[1] - ص 261 ج 4 اصول كافى.