هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ‌ آيا آنانى كه مى‌دانند با آنانى كه نمى‌دانند برابرند؟

يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجاتٍ‌ خداوند درجات مؤمنين و دانشمندان را بلند مى‌برد.

إِنَّما يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ تنها علما از خداوند عظيم الشأن حساب مى‌برند.

و فى صحيح الثمالى امام (ع) مى‌فرمايد:

«عالم ينتفع بعلمه افضل من سبعين الف عابد»[1]

دانشمندى كه به علم او نفع برده شود يا خود به علمش انتفاع برد و عمل كند از هفتاد هزار عابد بهتر است.

در روايت معتبره معاوية بن وهب از امام صادق (ع) آمده است: «علم را بطلبيد و با آن خود را بحلم و وقار زينت دهيد و براى معلمين و متعلمين خود تواضع كنيد»[2]

ولى از عالم نمايان مغرور و مدعيان بى‌سواد علم و از علماى فاسق كه براى رسيدن بدنيا، آخرت را فراموش مى‌كنند (و در انقلاب اسلامى كشور ما تجربه شدند) بايد بدور بوده و دست كثيف آنان را از سر مردم غافل مسلمان كوتاه نمود.

ط- با بزرگسالان‌

بزرگسالان و پيران از احترام خاصى برخوردارند. امام صادق (ع) در

[1] - ص 568 ج 11 الوسائل.

[2] - ص 42 ج 2 بحار الانوار.