6- كمك از زكات و خمس و فطره براى آنان ممنوع است.

7- استغفار براى آنان جايز نيست.

8- تزويج زن مسلمان به كافر و تزويج زن كافر غير كتابى- براى مرد مسلمان جايز نيست.

9- جهاد با كفار- در فرض تحقق شرايط واجب است.

10- پيمانى كه با آنان بسته مى‌شود لازم الوفاست.

11- مهمانى كافر و خوش‌خلقى با آنها و گذشت از ظلم (فردى) آنان و كمك به آنان مانعى ندارد، و حتى نيكوست.

12- معاملات و تجارت با آنان كه بجامعه اسلامى ضرر نرساند عيبى ندارد.

13- اتخاذ سياست نه شرقى و نه غربى و عدم تمايل بدولتهاى كافر بر دول و احزاب اسلامى لازم است.

14- مسلمان نبايد در اجراى دين خود از كفار ترس و بيمى داشته باشد و تنها از خدا بترسد.

15- تشاكل با كفار مرغوب نيست. خوب است كه حتى المقدور از آن پرهيز شود.

ج- با اشرار و ناپاكان‌

درمقدمه اين كتاب گفته شد كه يكى از عوامل شخصيت انسان محيط اوست بنابراين تا ممكن است بايد از دوستان و همراهان فاسد و مفسد دورى جست، و از مجالست آنان كناره گيرى كرد، تا انسان به تباهى اعتقاد و عمل گرفتار نگردد و در اين مورد روايات گوناگونى وارد شده است و مرحوم حر عاملى آنها را نقل نموده‌