كه مضمون يكى از آنها كه به سند صحيح نقل شده اينست: براى خداوند بهشتى كه خبر سه دسته داخل آن نشوند كه يكى از آنها كه به سند معتبرنقل شده اينست: يراى خداوندبهشتى است كه جزسه دسته داخل آن نشونديكى كسانى‌اند كه درنفس خود بحق حكم كنند و با انصاف باشند.

و اينهم صحيح ديگر از امام صادق (ع) در كتاب وسايل ص 227 ج 11

«ما ناصح اللّه عبد في نفسه فاعطي الحق منها و اخذ الحق لها الا اعطي خصلتين رزقا من اللّه و رضا عن اللّه يغنيه»

هركس حق را از نفس خود و براى نفس خود بگيرد رزق و رضاى خدا كه او را بى نياز مى‌سازد به او داده مى‌شود.

«و فى الصحيح:

ما ابتلي المؤمن بشي‌ء اشد عليه من خصال ثلاث يحرمها قيل و ما هن؟ قال: المواسات في ذات اللّه و الانصاف من نفسه (في ذات يده) و ذكر اللّه كثيرا ...»[1]

مؤمن به سخت تر از اين سه خصلت مبتلا نشده است: مواسات، انصاف و ياد زياد خداوند.

چهارم- بى نيازى از مردم‌

فى الصحيح عن الصادق (ع) «شرف مؤمن به قيام شب (نماز شب) و عزت او در استغناى او از مردم است» و رواياتى در اين باب وارده شده است‌[2]. اينهم يك روايت جالب كه امام صادق (ع) در صحيح ابى بصير نقل فرموده است:

[1] - ص 151 ج 93 بحار الانوار و فيها روايات آخر فى الانصاف.

[2] - ص 218 ج 3 اصول كافى.