صبر در مواردى كه اقدام لازم و نيكوست تنبلى و كسالت است كه در خور مؤمن نيست.

اثر بيمارى در زوال گناه‌

مصيبتها و ناراحتيها باعث آمرزش گناه و تخفيف يا زوال عقوبت اخروى مى‌شود. و از اين جهت يك نوع نعمت است. بر اين مطلب رواياتى دلالت دارد.

فى صحيح ابان عن الصادق (ع)

«ان المؤمن ليهول عليه في نومه فيغفر له ذنوبه و انه ليمتهن في بدنه فيغفر له ذنوبه»[1]

پريشانى خواب و زحمت كار موجب آمرزش گناه مى‌شود.

و فى الصحيح عن رسول اللّه (ص) خداوند ميفرمايد: هيچ بنده‌اى نيست كه قصد داخل نمودن او را در بهشت داشته باشم مگر اينكه او را در بدنش مبتلا سازم اگر اين مصيبت كفاره گناهانش نشد در موقع مردن بر او سخت مى‌گيريم تا اينكه نزدم بيايد و گناهى نداشته باشد بعد او را داخل بهشت مى‌گردانم ...[2]

و بعضى از روايات مناسب اين موضوع در بحث (تسليم به خداوند) ذكر شد.

مطلب قابل توجه اينكه جامعه مسلمين و كشورهاى اسلامى‌

[1] - ص 181 ج 4 همان مصدر.

[2] - ص 182 همان مصدر