اتقان مى‌دانند.[1]

يكى از آثار خوشبينى، جديت و پر كارى است كه داراى بركات و خيرات زياد است بلى عمده ترين عامل كم كارى و كسالت و سستى و تنبلى همان ضعف اعتماد بنفس و اعتقاد نداشتن به پيشرفت كار و رسيدن به مقصد است وقتى يأس و بدبينى بر آدمى مسلط گردد از فعاليت او مى‌كاهد. و در نتيجه عمر او بهدر مى‌رود.

سوم- تعلم‌

نادانى از بزرگترين بلاهاى انسانيت است، اكثر بدبختيهاى اخلاقى و روانى و اجتماعى و خصوصى از نادانى بروز مى‌كند، شايد هيچ دينى و قانون و مكتبى به اندازه اسلام به آموختن علم و اهميت علم و علماء سفارش ننموده باشد. بلى مدح علم و علما و نكوهش جهل و نادانى در حد بى‌نظيرى در قرآن و سنت وجود دارد. و مسأله آنقدر واضح است كه نقل نصوص دينى را تقريباً غيرمفيد مى‌سازد و براى تبرك بذكر يك روايت اكتفا مى‌شود:

كلينى مرحوم در اول اصول كافى بسند صحيح نقل كرده است:

«عالم ينتفع بعلمه خير من سبعين الف عابد

عالمى كه به علمش نفع ببرد (يا نفع برده شود) از هفتاد عابد بهتر است.

[1] - به صراط الحق و متافيزيك از نظر رئاليزم و ساير كتب كلامى و فلسفه مراجعه شود.