ثالثاً قدرت دادن بر اصلاح ضربتى و سريع نفس و تهذيب انقلابى باطن، راههاى اصلاح تدريجى نفس گاهى دراز و خسته كننده خواهد بود، ولى اگر محبت خدا جان آدمى را احاطه كند بطور انقلابى و ضربتى خودش را ربانى مى‌سازد و در اين خود سازى ناراحتى زيادى را احساس نمى‌كند.

رابعاً دشمنى با دشمنان او و آنچه كه مبغوض اوست و در قرآن محبت با كفار از مهمترين گناهان شمرده شده است و در فقه رضاى بحرام حرام گرديده است.

خامساً پيروى از خاتم النبيين (ص). «قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي.» «بگو اگر خدا را دوست داريد از من پيروى نمائيد.»[1]

دام خطرناك مصائب‌

هر انسان در زندگانى دنيا با يك سلسله ناملائمات مانند مرض، مرگ عزيزان، ضرر مالى، نقص بدنى، اتهام و ظلم و محروميت بر مى‌خورد، شيطان با تمام قوا كوشش مى‌كند رابطه بنده را با پروردگارش ضعيف كند و دوستى خود را از دلش بيرون آورد. و

[1] - دشمنى با خدا و انبياء و ملائكه از مهلكات است. مَنْ كانَ عَدُوًّا لِلَّهِ وَ مَلائِكَتِهِ وَ رُسُلِهِ وَ جِبْرِيلَ وَ مِيكالَ فَإِنَّ اللَّهَ عَدُوٌّ لِلْكافِرِينَ( سوره بقره/ آيه 98) هركس دشمن خدا و فرشتگان و رسولان باشد محققاً خدا( نيز) دشمن كافرين است.