1- وصف و بيان روح در تمامى جلسات دنيا به يك طريق بوده است.

2- عكسبردارى از روح امكان‌پذير بوده است.

3- قالبگيرى اعضاى بدن روح صورت خارجى يافته است.

4- تغيير محل اشياء بوسيله‌ى روح بوقوع پيوسته است.

5- روح توانسته است حرف بزند و بنويسد.

6- روح تمام قوا و خواص بدنى و روحى يك فرد انسان متعارف را دارا بوده است.

7- روح متظاهر از كليه جهات با «مديوم» خود فرق داشته است، حتى اتّفاق افتاده است كه در يك جلسه چندين روح متجسّد در يك لحظه با هم تظاهر كرده‌اند.

8- روح براى حاضرين در جلسه، وجود خارجى پيدا كرده است.

9- گاهى مديوم بيدار بوده و شخصاً با روح متظاهر صحبت كرده است.

پس روح نيرويى است كه حيات را در ما انسانها بوجود آورد و ما هم كه با روح هستيم حيات ابدى داريم و خوشا به حال كسانى كه به حيات دايمى و جاودانگى اعتقاد و ايمان قطعى دارند.

بطور كلى تجسّد، چه به صورت كامل و چه به صورت جزئى يا ناقص، پديده‌اى است كه ارواح مى‌توانند بدان وسيله خود را به ما نشان دهند، تا ما با چشمان مادّى آنها را ببينيم و اگر با ما حرف بزنند، با گوش فيزيكى خود صداى آنها را بشنويم.