است كه گاهى ممكن است شخص خواب رونده بر اثرتلقين عامل، به حدى برسد كه خود را حيوان تصور كند.

آثار تلقين در شخص خواب رونده منحصر به همان موقع تلقين و خواب نيست بلكه آثار تلقين تا مدتى در شخص واسطه باقى مى‌ماند.

مثلًا اگر به واسطه يعنى آزمايش شونده تلقين گردد كه تو بعد از سه روز در فلان ساعت مى‌خوابى پس از به هوش آمدن، اين تلقين را فراموش مى‌كند، اما در همان روز و ساعت معين بى‌اختيار او را چرت و خواب فرا مى‌گيرد.

در تلقينات مغناطيسى تنها اراده‌ى خواب‌كننده براى انجام آن اعمال كافى است، يعنى وقتى كه عامل هنگام خواباندن معمول، اراده كند كه بايد معمول در روز و ساعت معين فلان كار را انجام دهد و يا به ديدن مى بيايد، معمول آن كار را انجام مى‌دهد.

در قرون گذشته، قبل از شناسايى تله‌پاتى، درك و استماع از مسافتهاى دور را به اعلام فرشتگان يا اهريمنان نسبت مى‌دادند ولى امروزه مى‌توانيم تله‌پاتى را به انتشار امواج اترى مغز كه فضا را به سرعت نور طى مى‌كنند نسبت دهيم. اين نسبت غير ممكن نيست ولى ممكن است علم آينده به فرضيات كنونى ما بخندد همان طورى كه ما امروزه به فرضيات قدما مى‌خنديم.

گاهى روشن‌بينى در يك سمنامبول به قدرى توسعه پيدا مى‌كند كه حتى مى‌تواند افكار ديگران را بخواند. دكتر مسيمى از 12 نفر