خلاصه كلام غزالى در كيفيت عذاب قبر:

او عذاب قبر را به يكى از سه صورت توجيه مى‌كند:

1- مار- مثلًا- واقعاً موجود است، و ميت را ميگزد ولى ما آن را نمى‌بينيم زيرا چشم ما، صلاحيت امور ملكوتى را ندارد و هرچه كه به عالم آخرت مربوط است از امور ملكوتى ميباشد، مگر جبرئيل بر حضرت محمد (ص) نازل نمى‌شد، و صحابه بدون آن كه او را ببينند نزول و آوردن پيام او را تصديق نمى‌كردند؟ هركس به عذاب قبر ايمان ندارد اولا ايمان خود را به نزول ملائكه و وحى تصحيح كند كه واجب‌تر است.

2- شخصى خوابيده در خواب مى‌بيند مارى او را مى‌گزد و او از آن ناراحت و دردمند مى‌شود و فرياد مى‌زند، و پيشانى او عرق مى‌كند، و گاهى اهز جاى خود بيجا مى‌شود، او همه اينها را درك ميكند و از آن اذيت مى‌شود، همانگونه كه شخص بيدار اذيت ميشود، ولى تو ظاهر شخص خوابيده را ساكن و آرام مى‌بينى، و در اطراف او مارى نمى‌بينى، در حالى كه مار نسبت به او وجود دارد و درد و شكنجه او ثابت و محقق است، بلى عذاب، درد گزيدن است،