مخالف ظاهر شريعت باشد نبايد به آن توجه كرده و اگر موافق شريعت باشد بهتر- نه به صورت واجب- متابعت آن است، لان رؤيته (ص) فى المنام لا يعطى وجوب الاتباع فى المنام.[1]

شايد مراد از جمله اخير اين باشد كه ادله وجوب متابعت و اطاعت از معصوم (ع) منصرف به فرض بيدارى مكلف و حيات معصوم ميباشد.

حميرى در قرب الاسناد از امام رضا (ع) نقل مى‌كند كه به راوى فرمود: پدرم ديشب نزد من بود، گفتم پدرت؟ فرمود پدرم! گفتم پدرت؟ فرمود در خواب، همانا جعفر (در خواب) پيش پدرم مى‌آمد و مى‌فرمود پسر جانم فلان كار را بكن و چنان و چنين كن.

راوى مى‌گويد: روزى بعد از اين صحبت بر آن حضرت وارد شدم فرمود: خواب و بيدارى ما يكى است.[2] ظاهراً مراد اين است كه آنچه را امام (ع) در خواب مى‌بيند صحيح است نه اينكه خواب و بيدارى امام هيچ فرقى ندارد و حتى امام در حال خواب هم مكلف باشد. مسلماً خواب و بيدارى در همه انسان‌ها متضاد است.

در پايان قابل توجه است كه خواب ديدن حضرت پيامبر (ص) يا

[1] - همان مصدر ص 238.

[2] - ص 238 همان مصدر سند روايت معتبر است ولى نسخه قرب الاسناد به مجلسى مرحوم به سند معتبر نرسيده است و تفصيل اين بحث در چاپ سوم كتاب بحوث فى علم الرجال مذكور است.