كه گر از سرّ وحدت آگاهى‌

تهمت كافرى به ما مپسند

سه نگردد بريشم ار او را

پرنيان خوانى و حرير و پرند

در سه آئينه شاهد ازلى‌

برقع از روى تابناك افگند

ما در اين گفتگو كه از يك سو

شد ز ناقوس اين ترانه بلند

كه يكى هست و نيست هيچ جز او

وحده لا اله الا هو.

تو پندارى جهانى غير از اين نيست‌

زمين و آسمانى غير از اين نيست‌

چو آن كرمى‌كه در گندم نهان است‌

زمين و آسمان او همان است‌

زير لب وقت نوشتن همه جا نقطه نهند

پس چرا نقطه خال تو به بالاى لب است‌

يارب اين نقطه لب را كه به بالا بنهاد

نقطه هرجا غلط افتاد مكيدن ادب است‌

چشمه حيوان كجا، لعل لب جانان كجا

هردو جان بخشند اما اين كجا و آن كجا

شكر هندوستان و شكر مازندران‌

هردو شيرين اند اما اين كجا و آن كجا

دانه فلفل سياه و خال ماه رويان‌

سيا هردو جانسوزند اما اين كجا و آن كجا

تيغ هندويان كج است و ابروى دلداركج‌

هردو خون ريزند اما اين كجا و آن كجا

گفته هاى منبرى و .. مدرسه‌

هردو مقبول است اما اين كجا و آن كجا

خانه داران در لحاف و نيزه داران در مصاف‌