9- روابط حسنه اقوام و اهل مذاهب‌

تلاش براى جدايى اقوام و نژادهاى كشورى و دور نمودن اهل مذاهب (شيعه سنى) از همديگر و ايجاد عداوت بين انان و بدگويى از سران مذاهب از بزرگترين خيانتها به كشور و ملت است.

بريده باد زبان و سر تفرقه‌افكنان بين مردم مسلمان ما كه دشمنان دين و دنياى ملت ما هستند. مردم بايد هشيار باشند كه بدبينى بين اقوام و پيروان مذاهب اسلامى بزرگترين مانع ترقى و تعالى ما است، از ميليونها خشت و سمت و كچ و سنگ جداجدا يك اطاق ساخته نميشود. ولى وقتى كه اين مواد با هم بچسپند ساختمانهاى بلند و محكم از انان بوجود مى‌آيد. تا ما دست برادرى و محبت و همكارى بهم ندهيم نه كشور ترقى ميكند و نه ملت، بلكه همه ضرر مى بينند. ما بعنوان انسان درين كشور سرنوشت مشتركى داشته و در غم و شادى و قحطى و فراوانى و در بدبختى و خوشبختى چه بخواهيم و چه نخواهيم با هم يكسان هستيم و بعنوان مسلمان برادر دينى همديگر هستيم و اگر ده درصد اختلافات فرعى داشته باشيم نود درصد مشتركات دينى داريم چرا از راه اخلاق و صميميت و دوستى زندگانى اجتماعى را بر خود گوار او شيرين نسازيم كه در بلاى دورى و بدبينى و دشمنى خود را بعذاب و رنج مبتلا بسازيم. اگر سعادت و كاميابى را بخواهيم بايد روابط بين همه اصناف ملت ما حسنه و اخلاقى و صميمى باشد و بكورى چشم دشمنان داخلى و خارجى بسوى انسجام روى آوريم.