والدين
و اولاد و برادران و خواهران در زندگانى فاميلى وظايف زير را به عهده دارند.
اول-
محبت و دوستى با همديگر.
اين
موضوع ثابت است كه احتياج انسان به دوستى همانند احتياج او به غذا و آب است،
كودكان و پيران بيشتر به محبت احتياج دارند، جمعى از دختران كه از محبت مادر و پدر
محروم بودهاند در جوانى در مقابل پسران كوچه و بازار به چند لبخند و چند جمله
محبتآميز دروغى، به زودى تسليم شدهاند و دامن خود را به بىعفتى آلوده كردهاند،
ولى آنانى كه در خانه از محبت پدر و مادر اشباع و سير شدهاند طبعا به چنين
لغزشهاى افتضاحآور مبتلا نشدهاند و مقاومت كردهاند.
تبعيض
بين فرزندان خصوصا بين دختران و پسران، روحيات آنان را شديدا آسيب مىرساند،
فرزندانى كه از تبعيض پدران و مادران احساساتى و جاهل بهرهمند مىشوند. بىعرضه و
نازدانه به بار مىآيند، و آنانى كه از تبعيض مذكور ضرر مىبينند عقدهاى و دچار
مرضهاى روانى و حتى جسمى مىشوند، پدر و مادر فكر مىكنند دخترانشان متوجه تبعيض
پدر و مادر نمىشوند كه پسران را بيشتر مىبوسند و پول بيشتر به آنان مىدهند ولى
واقعيت اين است