در
مباحث گذشته با توضيح كافى بيان شد كه مكتب اقتصادى كمونيسم سرمايه و ابزار توليد
را كار مجسم ميداند و ارزش آنها را برابر كارى كه در آن متراكم «متبلور» شده است
مىشمارد و در نتيجه سهم آندو را در ثروت توليد شده بر حسب كار و مقدار آن- (با
ملاحظه قسمتى كه در اين توليد از سرمايه و ابزار توليد مصرف ميشود) منظور ميدارد
بنابراين
اهميت سهگانه توليد بايستى درين مكتب مساوى باشد با كار، خواه از كارگر صادر شود
و يا قبلا ايجاد شده و در ابزار توليد و يا سرمايه متبلور شده باشد و در نتيجه روح
اين سه عامل بيك عامل «كار» تبديل مىگردد و اهميت آنها بقرار ذيل مىباشد:
كار-
ابزار توليد- سرمايه دو امتياز دارد مزد و بهره با فرض شركت در زيان ولى بعلل
سياسى (و